Malungkot na pakikiramay,

Sa mga naulila na puno ng lumbay.

Sana maipadama namin na kami ay inyong kaagapay

At nakikiisa sa lungkot na nadarama kung may  nawala sa mga mahal aa buhay.

Umiyak ka lamang kaibigan,

Para pakiramdam mo ay gumaan.

Ito ay hindi isang kahinaan,

Kundi simbolo ng pusong siphayo at nagugulumihanan.

Nais ko mang iabot ang mga palad ko

Humilig ka sa mga balikat ko

Sabihin at isigaw lahat ng pagdurusa mo.

Pero ako ay malayo sa'yo

Ganunpaman, pakikiramay ko ay sana madama mo.

Kalungkuta'y lilipas din

Isipin mo na lang siya ay nakapagpahinga na sa mundong madilim.

Pumaroon sa maliwanag na bahagi ng sandaigdigan

Kasama ang Amang lumikha at nasa kapayapaan.

Ngumiti ka na kaibigan, sa mabuting kamay siya ay nananahan.